Sayfalar

8 Şubat 2017 Çarşamba

Kararsız Karalamalar

Zamanı durduralım sonrası için
 uygun bir yerde inelim ve geçmekte olan hayatımızı seyredelim. Kaç mevsim sonrasına söz verdiğimizi unutmadan...Şubat ayı çok hızlı geldi ve çok hızlı da gidiyor. Yapacak yığınla işim, düzenlenecek bir dolu kitaplar var. Kitap hediye etmeyi seviyorum. Sanırım bu duygunun da zamanı var ve geldi. Bazı kitaplarım öylesine kıymetli ki kimsenin dokunmasını dahi istemeden bir rüya gibi izlerim onları ve onların içerisindeki dünyayı. Çocukluk alışkanlığı işte. Kitapların dünyasının günümüz dünyasından daha anlamlı olduğunu savunma alışkanlığım sabitler her daim kendini. Benden kaynaklı bir durum mu emin değilim lakin yaşadıkça daha çok anlıyor insan. Pembe bir fanusla çevrili olduğunu ... Ellerini uzattıkça, korktuğun hayallerinle yüz yüze geldikçe ve bir oda dolusu hüzünlerle karşılaştıktan sonra kitaplarım ve ben diyorsun. Bu ara Adana oldukça rüzgarlı. Kışı unutturmaya çalışırcasına bir güneş sevdalısı. Güneş ısıtmasa da bir sonbahar sanki tüm çevre. Böyle de olunca insanın pek dışarı çıkmaya gönlü olmuyor. Bazen de tam tersi bir yığın kalabalık ortasında durup zamanın senden önce geçmesini izlemek istiyor insan. Bugün de o günlerden biri işte. Sadece durmak istediği günlerden biri. Aslında güne kitaplarımı düzenleme isteğiyle uyanıp bana tamamen uzak sohbetlerin ortasında buldum kendimi. Çok sıkıldım. En kötüsü de alışkanlıklarımdan da sıkıldığımı fark ettim. Zamanın tik taklarının çabucak geçmesi için dua ettim. Eve adım atar atmaz yarım kalan kararıma yöneldim. Dağınıklığı düzenlemeye . Fakat sonra nedense vazgeçtim. Bir arkadaşım söylemişti . Beni en iyi masam yansıtıyor eğer o gün gerçekten kararsızsam masama dokunmam dağınıklığı görmem bile ne zamanki kafamdaki raflar düzenli bir şekilde dolmayı bekler o zaman masamdaki bütün kitapları düzenler yeni yeniden okumak için ayıracaklarımı ayırım... 
Sanırım her şeyin zamanı var. Dağınıklık yerini benle beraber düzene bırakacak biliyorum.(annem kızana kadar tabi ki 😊😊😊😊) şimdilik sadece hediye edeceğim kitaplarımı ayırıp kararlarımın düzenini beklemem gerekecek. Olsun bakalım Şubat ayının güzelliği adına umarım sizlerden de yeni kararlar alma aşamasında olanlar zamanı geldiğinde en güzel sonuçlarla karşılaşırlar ...


4 yorum:

  1. Kitaplar çocuğum gibi benim.Ve ben onlardan kopamıyorum.Bazen karşılarına geçip seyretmek bile yetiyor bana.Hele içlerine girince çıkmak istemiyorum.Hayatımıza gelince herşeyin bir zamanı var.Ve mutlaka doğru zaman gelince arzu edilen şey gerçekleşiyor.Güzel temennimiz içinde teşekkürler.Kaleminize ,yüreğimizde sağlık.

    YanıtlaSil
  2. Kitap okumayi bende severdim kizm olana kadr 😃

    Simdi gözlerim dayanmıyor malesef.Kesif etkinliginden geldim blogunuza takibe aldim Banada beklerim.😃

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim mutlaka blogunuza ugracagim 😊

      Sil