Kendime not... Ne kadar üzülürsen üzül; ne kadar yorulmuş ol en baştan başlamak zorunda kalsan da kalp kırgınlıkların arttığında küçük mutlulukları birleştir ki kocaman olsunlar. Bazen bir mutluluk başka bir mutluluğun parçası olabilir.
Hayat yapbozunda kolaylıkla insanların emeklerinin heba olduğunu bir başka parça için yine çalışmak gerektiğini biliyorum. Hazır taslak yazılarım dışında sanırım uzun zaman oldu yazmayalı... Üzgün ve moralsizdim çünkü. Yüksek lisans kaydım silindi. Verdiğim emekler çöp oldu. ALES puanı ve üniversite dil puanı ile kazanarak girdiğim bölüm ve yaptığım proje ufka doğru uzaklaştı. İlköğretim bölümüne isteyerek girmemiştim, ücretsiz olarak okumak ve yaşadığım şehirde okumak istemiştim. Ancak kazandıktan sonra elimden geldiğince çabaladım. Yüksek lisans da danışmanınızın uzmanlığı hangi alanda ise mecburen o alanda yapmak zorunda kalıyorsunuz bu ilköğretim bölümü için geçerli olan. Ben ilköğretim çatısı altında da olsam da bilişim öğretmeni olarak kendi alanımda yapacağımı düşünmüştüm ancak danışmanımın branşı Sosyal Bilgiler öğretmenliği olduğu için bu alanda yapmak zorunda kalacağımı düşünmemiştim. İlk yıl danışmanım bölüm başkanı idi kendisi dönem sonunda başka bir üniversiteye geçince başka bir danışman verildi. Kendisinin deyimiyle başına kalmıştık sadece 2 öğrenci olarak. Diğer öğrenci atanmış bir öğretmen olduğu için pek ilgilenmedi aslında okulun mezunu olduğu için daha rahattı sanırım. Bana gelince nelerle uğraşmadım ki; normalde 7 ders alınıp tez dönemine geçilmesi gerekirken ben danışmanın yaptığı hata yüzünden 8 ders aldım hem de aldığım dersi bir kez daha alarak bu arada geçtiğim ders anlamışsınızdır.(Bu durumda bile beni suçlamaktan vazgeçmedi; ben dikkat etmeli vaktinde uyarmalıymışım onu) Yarım dönemim uzadı(uzayınca harç parası ortaya çıkıyor). Boşu boşuna... Uygulama için kendi kendime sıfır yardım ile eğitim cd si hazırladım. Türkçe kaynak sıkıntısı yaşayarak yabancı kaynaklardan kod ezberleyerek. Sonuçta mali destek dahi almadan kendi gücümle oluşturduğum projeyi 6.sınıf öğrencilerine uyguladığımda çok mutlu olmuştum. Bilgisayarı eğitimde kullanmak güzel gelmişti. Gelelim 2018 yılına... Eylül ayında uygulamayı da yaptım artık bana dönüt verip bitirmeliyim dediğim de bu dönem bitmez ben şehir dışına gidip geliyorum dediğinde anlamalıydım tezimi bitirmemi sağlamayacağını... Bana dönemde sadece bir kez dönüt verdi.Yolladığım bölüme baktınız mı diye sorduğumda daima bakmadığını yoğun olduğunu söylerdi. 2019 yılına geldiğimde ise kulak zarım patladı; oldukça berbat günler geçirdim sağlık açısından. Nefes alamama problemleri cabası ile küçük bir ameliyat geçirdim. Şubat-Nisan ayı boyunca bilgisayarımı elime bile alamadım. Mayıs ayında ise çok zorlandığımı söylesem de ücretli öğretmenlik bana nefes aldırdı aslında. Çünkü öğretmen olduğumu ara ara unutuyorum. Garip geliyor sanırım insan zamanla işsiz olmaya da alışıyor. Bu dönemde halimi hatrımı sormayı bırakın bir kez bile bana neden bölüm göndermiyorsun diye ulaşmadığı hatta mesajlarıma cevap bile verilmediği için yazın kendi başıma hallederim dedim. Sonuç olarak ise eylül ayında kaydın siliniyor mesajı arkadaşımdan geldiğinde neye uğradığımı şaşırdım. Hep daha iyi olsun diye uğraştığım, tek başıma zamanın nasıl geçtiği anlamadığım bir durumda tüm sorumluluklar üzerime yıkıldığında anladım; boş olduğunu verdiğim emeklerin. Enstitüde haberim yoktu en azından ek süre verin dediğimde bana söylenen; senin hatan takip etmeliydin, Temmuz ayında sunsaydın tezini o zaman ek süre alırdın o da 15 gün. Durumumu belirttiğim de ki özellikle danışmanımın adını duyduğunda enstitü sekreterinin sen daha buraya çok sık gelir gidersin iğneleyici sözünü hatırlatmak istedim ama terbiyem izin vermedi. Çünkü biliyorum ki insanlar zor durumda oldukça kolay yalan söyleyebiliyorlar. Yükümlülükten kurtulmak için; vicdan ağır bir sorumluluktur, anlayabilene.
Tane tane durumu izah etmeye çalışmak veya bağırmadan konuşmak demek ki alışılagelmemiş bir durum. En çok yüksek sesle kim konuşursa o mu haklı olunur ki buna hiçbir zaman inanmadım. Kelimelerin gücüne inanıyorum. Sakince dertlerin dile getirildiğinde daha çok anlaşılacağını düşünüyordum. Ama yapılan muamale oldukça pes ettirmeye çalışmalı manipülasyonlarla dolu idi. Bana bir kez bile dönmeyen danışmanımın da o gün verdiği cevap hala aklımda; evet kaydın siliniyor belki af çıkar oda belki... O zaman bir ihtimal dönersin. Sonrasında ise ders içeriğimi almak için bölüme geldiğimde ise durumumu anlatsam da yine bir çare olmadı. Ancak öğreniyorum ki; uygulama için izin belgesi enstitüye gönderilmiş ancak cevap gelmemiş, ben hayali uygulama yapmışım ki yada kendi kendime sistemsiz yapmışım gibi olmuş. Hiçbir şeyle ilgilenmemiş bile. Danışman neden vardır; resmi yazışmaları benim adıma izinleri enstitüye ulaştırmak ve yazışmaları yapmak dışında tezin oluşum aşamasında yardımcı olması için. Ben bu süreçte neler yaşamadım ki tez adımı bile kendisi belirleyip neden aldın ki denilmedi mi farklı farklı hakaretler mi; işsizim denildiğinde yan odadan bir arkadaşını çağırıp hala doktora yaptığı halde kadrosu yok sen nesin ki muamelesi mi anlatamadığım yığınla şey; unutmak istediği anılar böyle olunca daha çok hatırlanıyormuş, anladım.
Bu arada Temmuz ayında teslim gerçekleşse bile kabul olunmayacakmış tezim onu da anladım. Kendisine ulaştığımda bakın ben göndereyim size yine de dediğimde mevzuat böyle kestirip atılmasına karşın bende bu hafta ders kaydı için para yatırmanız gerektir yazısı cuma perşembe gününe durdu. Ben bu süreçte enstitüye bu nedir demek için ararkan bile ancak salı günü ulaşabildim çünkü sürekli meşguldu... Ulaştığımda bana denilen sizin kaydınız silinecek listesinde daha silmedik o zaman neden hala para yatırımı yazısı var. "Onu siz kaale almayın." Bu nedir peki... Üç dönem boyunca ben harç yatırdım boşu boşuna eğer bu dönem de o yazıyı dikkate alıp korku ve umutla yatırsaydım sonrasında kaydınız silinmiştir yazısı çıktığında ben ne yapacaktım. Para kolay kazanılmıyor, belirli bir yaştan sonra sınavlar için, kurslar için ve harçlar için para istemek kolay mı!!! Sıfırdan bir proje oluştururken üniversiteden yardım fonundan yardım almak istediğimde (kamera kullanımı gerektiği için)bana senin adına alınmış geri verilmiş vaktini de zaten kaçırmışız denildiğinde dahi umudum bitecek ve sonunda ortaya bir eser çıkacak şeklindeydi. Defalarca kapısında gelip gelmeyeceğini bilmediğim halde beklemedim mi bir hocanın durumuma acıması ile sandalye vermesi ile oturabilmiştim. Telefonla uzun uzun aradığımda asla cevap vermediğinde diğer hocanın ona ulaşıp başka bir yerde olduğunu ona söylemesi ile iki vasıta ile toplam da 1 buçuk saatlik yolu boşu boşuna geri dönmedim mi... Emeğime, çektiklerime mi üzülsem bilemedim. Anlattığım anlatmadıklarımın yalnızca bir parçası iken bu durumu aileme nasıl açıklarım dediğimde verilen cevap: üzgünüm ama böyle durum. Hayatımız boyunca hangi sıfatları edinirsek edinelim vicdanımızı kaybedersek en azından yaptıklarımızın sorumluluklarını almayıp gayet rahat bir şekilde hayatımıza devam edersek insan olmanın doğasına aykırı olduğuna inanacağım sanırım. İnsan hassas ve empati yeteneğine sahip olan canlıdır. Bir anda kötü olunabilir iyi bir insan olmak ise zordur ancak kalp ferahlığı bir ömre bedeldir. Kalplerinde ufacık bir rahatsızlık duyacaklarını bile zannetmiyorum. Alışmışlar çünkü kalplerinin taş olmasına, kendilerinden başka kimseyi önemsememeye... Benim elimde ne kaldı; haberim olmadan aslında yerine getirilmeyen ama kasti ama önemsememekten kaynaklı durumların getirdiği hiçlik... Emeklerim zayi oldu. Şu anda ise başlangıçlara dönmenin zorluğunu aşmış biraz kırgın biraz üzgünüm ancak vazgeçmeyeceğim bir mücadelede yeniden yüksek lisans yapmak için uğraşacağım. Yüksek lisans yapmak isteyenler için şunu belirteyim ben yabancı dil üniversitenin sınavında 50 üstü ales 78 ve ortalama 3.41 ile kabul edilmiştim. Seçeceğiniz bölüme lütfen dikkat edin. Yüksek lisans ders ortalamam da 3 bu arada. Bölüm derslerinizi geçseniz de danışmanınızla bu tez döneminin geçmeyeceğini hissederseniz; danışman değişikliği ya da bölüm değişikliği için başka alanlara başvuru yapın. Hani bir umut bir umut diye devam etmek gereksiz bir çaba imiş sonradan anlıyor insan. Gerekli sinyaller en başından hissedilse de başladım, mutlaka bitirmeliyim olmuyormuş.
Yaşam tecrübelerle dolu olacak. Her bir anı farklı bir başlangıcın ilk cümlesi olacak. Fotoğraf geçmiş doğum günü hediyem. Bir müzik kutusu; bu ara sıklıkla elimde. Japon animelerindeki müzikler gibi... Huzur verici. Şimdi ne mi olacak ben de bilmiyorum. Yazmak belki de daha çok yazmak isteyeceğim. İyi dileklerinizi isteyeceğim; zorda kalmış, herhangi bir üzüntüyle uğraşan herkesin Allah yardımcısı olsun. Tanımadığım, tanıyacağım her insanın az da olsa merhametli ve vicdanlı olması dileğiyle...
