Festivaller şehri Adana... Nisan'da Adana... Portakal çiçeklerinin zamanı çoktan geldi ve hatta geçiyor bile. Adana portakal çiçeği festivali her sene yapılsa da bu sene oldukça farklı ve güzel etkinlikler vardı. Bende sizlerle paylaşmak istedim. Hala Adana'ya gelmediyseniz gelecek sene seyahat listenize eklemenizi tavsiye ederim. Bir Adanalı olarak sizlerle yeme-içme yerleri ve festivalde yemenizi tavsiye edebileceğim bir sürü yeri paylaşacağım bir yazı yazmak istemedim.
Festival olduğu için fiyatları biraz yüksek tutuyorlar ve ekonomik olarak bütçe dostu tavsiyelerimi sizlerle her zaman paylaşıyorum ancak; 300 lira Adana kebap; 130 lira şırdan gibi fiyatlar yerine Adana'nın birçok şehir içerisinde uygun ve memnun kalabileceğiniz mekan bulabilirsiniz. Özellikle 300 lira kebap; yanında eşlikçileriyle de gelmediği için gözünüzün de doymasını isterim. Görüyorum günübirlik Adana gezimizde neler yedik videoları yapılıyor ve hep aynı yerlere nedense gidiliyor. Saatlerce sırada beklenen o popüler yerlerdense gördüğünüz herhangi bir büfede muzlu süt, taze sıkılmIş meyve suları ki özellikle atom meyve suyunu tavsiye ederim bulabilirsiniz. Bu yazımda ise festival süresince Adana Müzesinin ücretsiz olması ve birçok ek müze kompleksinin de açılması ile çok farklı bir müze deneyimi yaşayabileceğinizden bahsetmek istedim.
Adana Müzesi içerisinde; Ferdi Tayfur köşesi, Milli Mensucat, birçok dijital müze bulunmaktadır. Adana tarım şehri olmasının yanı sıra bir sanayi şehridir ayrıca. Şimdi önemli fabrikaların birçoğu kapanmış olsa da muhteşem bir geçmiş sizleri bekliyor. Pablo Picasso; Yaratılış Herşeydir Sergisi muhteşemdi. Gerçek ile ilizyon arasında sıkışmışlığı hissediyordunuz.
Birkaç fotoğrafı sizlerle paylaşmak istedim.
Buğdayın bereketi; Adana'da bir söz vardır: Bu topraklarda taşı eksen o bile başak verir. Öylesine bereketli ve verimlidir. Anadolu geleneklerini ruhunda barından bu şehirde yeni evlenen çift üzerine buğday serpilirdi. Bereket onlarla olsun daima mutlu olsun diye.
Ve Pamuk... Filmlerde gördüğünüz o pamuk sahnelerini belki hatırlarsınız. Şimdilerde tarlalarda bire bir şekilde pamuk ekimi görmek zor olsa da bu kar beyazı; yünden ipliğe ve özel kumaşlara kadar olan yolculuğunu görebilirsiniz bu müzede. Pamuk toplamak çok zordur ama pamuk sevilir, değer verilir. Anneannelerimizin zamanında her evde iplik eğirmeler bulunurmuş, Şimdilerde yüzde yüz pamuk, keten, yün kumaşlar bulmak zor olsa da, nefes alan cilt dostu kumaşlar için pamuğa umarım daha fazla değer verebiliriz.
Şimdilik yorumlarım bu kadar; sizlerin de yorumlarınızı beklerim.
(Fotoğraf çekimleri bana aittir; lütfen izinsiz almayın)
