ekim etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
ekim etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

1 Kasım 2022 Salı

KAHVE ZAMANI



Ekim ayı sanki 
bir yıl gibi, çok uzun sürdü. 
Sonbahar artık bu duruma dercesine her yerde, hissetmiyor musunuz? Akşam serinliği ve belki de soğuğu yerini kış mevsimine hazırlıyor. Ağaçlar derin bir uykuya dalmış gibi... Günler çabucak tükeniyor. Yakup Kadri kitaplarını çok severim; belki kimi karakterleri kanlı canlı yürürken görebilir hissinden belki de kelimelerin tasvir ettiği günlerin tanıdık gelmesinden... Okumadıysanız eğer tavsiye ederim. Önceki yazılarımda paylaştığımı hatırlıyorum. Klasikler daima özeldir ve zamanın öncesinden sonrasına incecik bir köprü kurar. O köprünün taşlarını ise yaşantılarınız oluşturur. 
Yazarın da belirttiği gibi notlarım;
"Sonbahar denilen mevsim ne hazin bir mevsimmiş! Bu, adeta yazın çürüyüşü, parça parça çürüyüp dökülüşü gibi bir şeydi..."(Kiralık Konak/Yakup Kadri)
Kış mevsimi zamanı 
hızlandıran mevsimdir benim için. Zamanı tutmak isterken avuçlardan birer birer dökülen kum tanecikleri gibi. Son zamanlarda kısa notlar almadığımı fark ettim. Hayat çok hızlı ve onu tutmak imkansızsa kelimelerim nerede diyordum? Uzun zamandır elim kitaplara gitmedi belki de kitaplar beni çağırmadı; kim bilir...
Aslan burçlarının senesi 2023 olacak diyorlar ama artık olmazsa diye düşünmek de istemiyorum :D 2022 yorucu geçti. Yavaş geçtiğini düşündüğüm anlarda dahi şimdi dönüp baktığımda çok fazla şey olmuş sayfaları dolduracak ancak anlatım için yorgun bırakan. İyi bir iş ve atamadan umudumu kestim en azından öğretmen olduğumu unutmayacak şekilde işimi yapayım diyorum, o da olmuyor. Zamanla birlikte geçen umutlar da kayboluyor. 
En iyi ben bir köpüklü Türk kahvesi yapayım. İnsan başka ne yapabilir?


 

8 Ekim 2019 Salı

SONBAHAR DAMLALARI


Zamanın ötesinde bir rüya... Hayatın dikkat edilmeyen detaylarında insan, nefes alırken fark ediyor; renklerin verdiği hissiyatı. Fotoğraf Adana'nın Akdeniz'e yakınlığının küçük bir karesi. Sonbahar tonlarına bürünmeye henüz başlayan Adana'nın mavisi... Kalabalıkların ardındaki o ince sessizliği yakalamak için güzel bir sahil. Bu manzarayı aktarabileceğim boya kalemleri yerine anı fotoğraflamayı dilemek!! (Resim yeteneğim oldukça zayıf  ne yazık ki...) 
Aklımda iki roman kahramanın konuşmasından notlarım;
Şu karşı dağların ardında ne var...
Bilmem... Yine dağlar var; sıra sıra dağlar...
Soran kahraman verilen bu cevaba üzülür o da biliyordur dağları oysa gidip görülen yerlerden daha farklı yorumlar istemiştir. Belki de ait olmak; nereye gidersen git beni de götür;düşüncelerinle kalbinle yolculuk yaptır bana. 
Oysa anlamamış gibi yapan diğer kahraman utanmıştır; duygularını sözcüklere yüklemeye. Bu yüzden anlamamış gibi davranmıştır. 
İki soruya gizlenmiş belki de bir hikaye. Bu ara fazla kitap okuyamıyorum. Zihnimi toparlayamıyorum. Kocaman bir listem olduğu halde; başlamak için bekliyorum. Kızıyorum bu yüzden kendime; ilerlediğimi sandığım yollar için yeniden başlamak biraz yıprattı belki de. Şu sıra ALES 'e çalışmak için planlamalar yapıyorum. Son aldığım sınavda 81 puan alsam da sayısal, ea ve sözel bölümleri dahil olmak üzere puanlarımı yükseltmek istiyorum. Hani 98 puan yapanlara da şöyle bir nasıl yaptın arkadaş; bu işin sırrı nedir yahu! Demeden kendimi alamıyorum. Şu sıra ders çalışmaya karar vermek bile en az bir haftamı aldığını fark ettiğimden hayırlısı olsun bakalım demekten kendimi alamıyorum. Eylül ayının yorucu hiç bitmeyecek sanki bu ay dedirten cümleleri Ekim için geçerli olacak gibi değil. Çoktan ilk haftası geride kaldı. Umarım kış mevsimi gelmeden biraz yağmurlu olsa da serin ancak fazla üşütmeyen güzel havalar olur. 
Sonbahar müzik listemi bırakayım gelecek haftalarda da okuyabildiğim kitapları paylaşmak dileğiyle... Beklerim yorumlarınızı...
*Ek Villain filminin şarkısı Galliyan Song (Bu filmin yorumlamalarını daha sonra yapacağım. Etkileyici bir Hint Filmi)
*Gabrielle Aplin(Kintsugi) oldukça ilginç bir şarkı. Farkına varmadan dilinize dolanıyor...
*Evgeny Grinko/Once Upon Time 
*Robin Thicke/When You Love Somebody
*Craig David, Sting(Rise and Fall) eski ama puslu havaların ruhuna sahip...
*The Secret Ensemble-Aşk Bezirganı(feat. Mahsa Vahdat)
 INSTAGRAM account: @camdanduslerblog

2 Ekim 2019 Çarşamba

NEUTROGENA HYDRO BOOST SERİSİ


  Bitmeyen Eylül yerini Ekim ayına bırakırken... Eylül ayı benim için güzel bir ay olmadı ne yazık ki.. İki-üç yazı öncesi uzun uzun içim döktüğüm için yeniden yazmayayım ama moral depolamak zorlu imiş. Onu anladım. Bu arada Adana hala sıcak. Öğle saatlerinde güneşin bir ara beynime doğru yol aldığını hissettim :) Sanırım kış bir anda gelecek. Kış mevsiminin cilde olan etkileri ile baş başa kalmadan önce Neutrogena Hydro Boost Canlandırıcı Serum Kapsülden bahsetmek istiyorum...
Ürün hakkında notlarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Tanıtım rehberinden;
"Güçlü formülü ve hafif yapısıyla Hydro Boost Canlandırıcı Serum Kapsül cildinizi güçlendirir ve ona enerjisini geri verir. Yoğun bir şekilde nemlendirir, çizgileri pürüzsüzleştirmeye yardımcı olur ve yorgun cildi anında canlandırır. İçeriğindeki Hiyalüronik Asit ile cildinizde 24 saate kadar nemlendirme sağlar. Antioksidan ve canlandırıcı E vitamini içeren mikro tanecikler her başısınızda seruma yayılır ve yoğun bir şekilde etkisini gösterir."
Canlandırıcı Serum Kapsül 30 ml. Ambalajına hayran kalarak satın aldığımı itiraf etmeliyim. E vitaminli ürünleri kullanmayı seviyorum. İçerisindeki minik segmentler; şık tasarımı ile oldukça göze çarpıyor. Neredeyse 3 aydır kullanmama rağmen bitmedi ebatına göre bereketli bir ürün oldu. İçerisinde sim var. Işıltılı canlılık vaadini ürün küçük küçük simlerle mi yerine getirmeye çalışıyor o kısmı anlayamadım. Simler kullanım sonrası kendini gösterirken nemlilik ise kendini göstermekte biraz zayıf kaldı. Bunu ifade etmemin sebebi kullanım sonrası nemlilik hissinin çabuk kaybolması. Kış mevsimi için sanırım kullanım konusunda başka ürünler denemeliyim kalıcılığı biraz daha fazla olan... Şimdilik yorumlarım bu kadar. Beklerim yorumlarınızı... 


                                 

30 Eylül 2018 Pazar

PAZAR SAKİNLİĞİ


Pazar sakinliği... 30 dereceden bir türlü inmeyen sıcaklık yerini oldukça bulutlu yalancı yağmura bıraktı. Yağmur hani yağsa bence hava daha çok rahatlar durumu. Sonbahar bugün yarın kendini gösterecek diye beklerken ara ara uğruyor sanki. 

Mevsimler düzenindeki yerini hatırlatmak istercesine notlarım beni çağırıyor. Bu ara Instagram da daha aktifim sanırım yazmak daima öncelikli olsa da kafamı toparlayamıyorum. Ne yapalım şimdilik böyle olsun. 
Cumartesi güzelliği ise kapıyı çalan posta idi 😊 her yıl İnönü üniversitesi öğretmenin öyküsü yarışması düzenlemekte . Şimdiye kadar derece alamasam da hikayelerim yayınlanan kitapta yerini aldı. 


Küçük mutluluklar zamanın en güzel durakları sanırım. Elime çok geç ulaşsa da çok sevindim. Kitap sürprizleri bana daima şunu hatırlatıyor; anımsamak ve anımsamak için yazmak bir rüya ise kaleme döküldükten sonrasının gerçekliğini izleyin. 
O zaman gerçek olduğuna inanacaksınız...

                       Mutlu pazarlar....

5 Ekim 2017 Perşembe

DENEBUNU EKİM KUTUSU


 
Sonunda gelen Eylül ayı Denebunu Kutum...
Bu şimdiye kadar çıkan ikinci Denebunu kutum. Gelmesi uzun sürse de gelmesi ile beni çok mutlu etti. Aslında kutuda yer alan ürünler bana değil fazlasıyla anneme yarayacak😊 kutuyu duymayan kaldı mı bilmiyorum ama ufak bir özet geçeyim. Denebunu kutusu kargo dahil olmak üzere ücretsiz olarak teslim edilen bir kutu. Her ay düzenli olarak içeriğinin değiştiğini söyleyebilirim. Profilinizin(ilgi alanları, yaş, hobiler gibi) yüzde yüz bir doluluk göstermesi gerekiyor. Kutulardan size uygun olanları profil durumunuza göre gönderiliyor çünkü. Geçen yıl Aralık ayında ben üye olmuştum. O zaman bu yana ikinci kutum. İlk kutumdan bu yana gördüğüm kadarıyla da kutu durumu size uygun olsa dahi hızlı davranmak zorundasınız. Kalmayabiliyor. Kutum eylül ayının kutusu olsa benim elime ekim ayında ulaştı. Kısaca içeriğini anlatmak istiyorum. Bol indirim kuponlu bir kutu idi. Kutu içerisinde;
-Bir adet Vernel yumuşatıcı
-İçerisinde iki adet renk koruyucu mendil olan Colour Catcher( tavsiye edilecekler listemin başındadır)
- İki adet sütlü, iki adet sade Tchibo kahve
-Dört adet Loreal Elseve şampuan testerı ile birlikte
-Bir adet Hellman's mayonez
Henüz hiçbirini denem fırsatım olmadı. Bu hafta sonu indirim kuponlarından biri olan Gratis' te geçerli yüzde kırk Elseve indirimini kullanmayı düşünüyorum. Şampuan olarak çok farklı markalar kullansam da saç kremi ve saç maskesi ihtiyacım olarak bu markayı düşünebilirim. (Özellikle saç maskesi)
Yorumlarınızı bekliyorum. Sonbahardan kış aylarına doğru yol almaktayız. Soğuğu sevmeyen bir yaz çocuğu olarak üşümek de güzel :)

18 Ekim 2016 Salı

SONBAHAR KIŞ ARASI

      Sonbahar- Kış arası bir yerlerde...Bu ara herkes kış yorgunluğuna karşı hazırlıklı olmaya çalışıyor. Belki de ben öyle düşünüyorum. Alışkanlıklarımdan kolaylıkla vazgeçebilen birisi değilim. Bu yüzdendir midir bilmem yazda kalmayı isterim. Yaz mevsimi sanki benim mevsimim. Soğuk değil... Sıcak...Aklımda hangi kitaptan kaldığını anımsayamadığım bir cümle; soğuk sevmem... Soğuk hastalık demektir her türlü zorluk demektir. Lakin yaz böyle midir! İnsan sıcaktan bunalsa dahi serinlemenin yolunu bir şekilde mutlaka bulur. Bende böyleyim. Her mevsimin bir güzelliği var biliyorum. Her mevsimin kendine ait bir acısı, hüznü var. Sonbaharında, Kışın da, Baharında ve Yazında... Peki ya bu ayların?
       Ekim; Sonbahar-Kış ayı. İki mevsiminde sorumluluğunu yüklenen bu ayda her daim garip bir hüzne kaptırırım kendimi. Okul zamanları en çok da lise de; pencere kenarında oturduğum sıramdan dersten çok dışarıyı izlerdim. Sabahın rengini görebilmek için yada bilmeden bağlandığım alışkanlıklarıma sadakatimi sürdürebilmek için. Ne komik... Karşı apartmanda üçüncü kattaki ailenin perşembe günlerinin temizlik günü olduğunu hala hatırlarım ya da apartman bahçesinde beslenen tavukların bir gün sanki gürültüden şikayet edilmişçesine nasıl başka yerlere götürüldüğünü. Üniversite de ise çıkmaz sokağı aydınlatan tek sokak lambasının hemen yanı başındaki apartmandaki evime koşarcasına gittiğimde nasıl bilgisayar çantamı odama bırakıp ışık almayan salonda kışı hissettiğimi hatırlıyorum. Alışkanlık anısı işte. Bazen oluyor. Hatırlamak için unutmak gerekir diye söylerim hep fakat unutmadım ki...
           Fotoğraf günün kısa bir özeti değil. Uzun zaman öncesine ait. Adana'da Merkez Sabancı Camisi'ne doğru köprü üzerindeki kalabalığa rağmen bir nefeslik molanın fotoğrafı. Bazen keşke kalabalıklar bir süre ara verse ben de bu güzel manzarayı daha fazla izleyebilsem diyorum. Hüzünlerini suya bıraktıran mitolojiler gibi.... Mutlaka sizlerin de vardır seçtiğiniz mola yerleriniz. Hayata dair yorgunluklarınızı bir süreliğine dahi olsa unutacağınız yerler. Umarım sonbahar-kış mevsimi arası bu ayda tüm güzellikler için en azından başlangıçlarımızı yapmış oluruz. Umut her daim bizlerle olsun :)