HİKAYE FOTOĞRAFI

             Efsane sever misiniz? Daha doğrusu hikayesi olan herhangi bir şey sizin için önem arz eder mi? Çocukluğa dair küçük bir kutu, geçen yıldan kurumuş bir çiçek veyahut bir müzik kutusu... Geçen yıl doğum günümde arkadaşımın hediyesi adım ve soyadım yazılı bir dolma kalemdi. Çok mutlu olmuştum. Her yıldan geriye kalan anlamlı notlar yaşlanmamın tebessüm sebebi olacaklardı. En azından şimdiye kadar inandığım güzel bir nokta oldu.

            Bu göle baktığımda gördüğüm Adana'nın yansıması garip bir tebessüm hüznü doğuruyor. Eski bir şehrin dinlenme güzergahı gibi. Kalabalık değil; yalnız ama ıssız değil. Belki de halinden hoşnut. Yeşilliklerin arasında huzurlu. Her bir eşyanın dili olsa kim bilir ne şikayetler ederdi. Ancak bu manzara da şikayet yok. Dinlence var... Hiçbir efekte gerek kalmadan maviliğinin ötesinde bulutlara uzanıyor. Dünyanın hala kullanılan en eski köprüsü Taş Köprü'nün oldukça gerisinde. Ağustos ayının yeri bende ayrıdır. Toprağın kokusu, havanın rengi, sarı ile kahverenginin en güzel tonlarını görebileceğimiz bu ay sonbaharı yakınında taşımasına rağmen gururludur. Pek pas vermez sonrasına. Sıcağı yaktıkça akşamın güzelliğini hatırlatır birer birer. Eskiden yaz kokusu denildi mi aklıma yasemin çiçekleri gelirdi. Yasemin kokusu gecenin gizli kahramanı olarak umulmadık bir şekilde rüzgara iletirdi.

           Hafta sonu manzaralı bu fotoğrafı kalabalık bir sofradan geriye kalan.Tek başıma izliyor olsaydım bu manzarayı kulaklarımda bir müzik olmasını isterdim. Şu sıra bıkmadan dinlediğim SAAD LAMJARRED/ CASABLANCA şarkısı olmasını tercih ederdim. Sanırım tam bir yaz şarkısı dinlerken istemsizce eşlik ediyorsunuz. İlk dinlemeden sonrası tam bir alışkanlık.

       Şimdiden güzel bir hafta olsun... Beklerim yorumlarınızı....:)