13 Haziran 2019 Perşembe

KARNE ZAMANI



                  Anlam yüklediğimiz en küçük zaman dilimleri sonrasında bir hayale karışırken büyürmüş insan...  Büyürken yürüdüğümüz hayat yolunda birçok kare aklımızda kalırken beynimiz yenilerine yer açmak için zaman perdesini usulca örter... Zaman perdesi acımasızlığının ardında ki merhametini gizlemek için. Fotoğraf çocukluğumun geçtiği yayladan... Bu mevsimde gülleri görünce anlıyor insan; hayatın en güzel renklerini bize göstermeye çalıştığını...

       Son bir beş haftam uykusuzluk ve yorgunluk ekseninde geçti. Çok şey öğrendim biliyorum ki öğrenmeye de devam edeceğim. Bir anda kendimi sıralarda değil de tahtada buldum; eve ulaşmak için iki saat yolda düşünme fırsatı buldum; yeni insanlar tanıdım, gözlemledim. Geçen hafta sesimin gelmesi için bol dua ederken şükrettim. Sahip olduğum her şey için... Yarın karne günü... Karne günleri o heyecan aslında öncesinde yapılan puan hesaplamaları takdir- teşekkür için umutlar ve karne aldıktan sonra arkadaşlarla beraber gidilen sinemalar... Büyüdükçe sinemada yanımızdaki tanıdığımız insanlar da azalıyor...! 
     O zaman ve bu zaman farkı yapacak kadar yaş almadım ama o heyecan sanki bu zaman diliminde yok. Çocukların hayal dünyaları sınırlandırılmış gibi sanki. Ellerine kalem almak istemiyorlar; tahtada resimler çizmiyor; tatil için yapacaklarını bir solukta anlatmıyorlar. Veliler öğrencilerden daha heyecanlı ancak notlar konusunda. Geçenlerde not aldığım bir kitaptan alıntı;

"Şimdiki çocukların mesela Türkçeleri yok; Fransızcaları, İngilizceleri de yok. Peki neleri var? Boş bir şımarıklıkları var, kendilerini disipline etme gereği duymamaları var. Böyle olunca sorumluluk da almıyorlar. Sorumluluk alamayan insanlar boş olur. Bir de hak talep ediyorlar. Sorumluluk duygun yoksa hak talep edemezsin. Çünkü hakkın temelinde sorumluluk vardır. "(İlber Ortaylı)

     Tamamıyla bu düşüncede olmasam da yazılı olacağını söylediğim halde yazılı yapmamam gerektiğini söyleyen öğrenciler; yazılı kağıdında notları okuduktan sonra notlarını beğenmemeleri ve bunu gayet saygısızca ifade etmeleri; çalışmanız gerektiğini söylediğim halde kulak ardında bırakmaları... Son zamanlarda saygının sevgiden çok daha önemli bir olgu olduğunu düşünüyorum. Saygısızca davranıp hatta hakaretler ederken hakkımı arıyorum! düşünce yapısına ne ara sahip olundu? Bilmiyorum... Derdimizi anlatırken en yüksek sesle konuşmak haklı olduğunu kanıtlamakla eş değer mi? 
    Bunları düşünürken kimi öğrenciler de umudumu yeşertti elbette ki. Notların iyi veya kötü olması önemli değil önemli olan karakterlerin güzel bir şekilde gelişerek; saygının önemini anlamış bilgiyi arayan öğrenci olabilmek... Hayat sınavlarla dolu; maddi ve manevi anlamda... Elimizden geldiğince yarış pistinde gibi değil de yaşayarak ve öğrenmeyi sevdirerek hayal dünyalarını kısıtlamadan; umutlu ve mutlu olmayı öğrenip ve aktarabilirsek inanıyorum ki; daha güzel bir dünya olacak...

64 yorum:

  1. Interesting post dear! thanks for sharing, xx

    YanıtlaSil
  2. Çok güzel bir yazı olmuş. Maalesef insanlarımızda saygı kalmadı. Güller çok güzeller ler. Sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Saygı derse karşı iştak önemli.Gözlerinin içi pırıl pırıl bakan öğrencileriniz olur umarım

    YanıtlaSil
  4. Our LIFE is nice and wonderful! It is GERAT to live on our Earth! The roses are beautiful.

    YanıtlaSil
  5. Thanks for the beautiful post!

    Have a nice day)

    YanıtlaSil
  6. hello, thanks for the comment. i followed your blog.I hope you follow back too :D

    JULIE ANN LOZADA BLOG
    INSTAGRAM: @julieann_lozada

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. I followed your blog 😊 thanks for your comment 😊

      Sil
  7. Ne güzel anlatmışsın Aslı.. Öğretmen arkadaşlarımın ortak derdi..
    Umudunu yeşertecek olanlar da vardır elbette ama günden güne daha kötüye gidiyor gibiyiz..
    Senden de çok ayrı kalmışım, bak tahtanın önüne geçtiğinden haberim yoktu, çok üzüldüm şuan bunu kaçırdığıma..

    YanıtlaSil
  8. Beautiful post!
    The roses are spectacular.
    Hugs from Spain

    YanıtlaSil
  9. Bu yazı tipini çok beğendim. Her zaman kendimizin bir parçasını ortaya çıkarırlar ... Ben de gülleri severim, ama çoğunlukla laleler 😊😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende yaseminleri severim kendine ait özel bir tarzları vardır...😊

      Sil
  10. Nice quotes and beautiful flowers!

    YanıtlaSil
  11. dediklerinize kelimesi kelimesine katılıyorum...matematik türkçe den bir şekilde öğrenilir de çocuklarımızla öncelikle vicdanlı merhametli hakkaniyetli ve tüm canlıların hayat hakkına saygılı birer insan olmayı öğretmeliyiz bence...güzel bir tatil dilerim....sevgilerimle....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim 😊 sizin içinde güzel ve tatil dilerim 😊

      Sil
  12. saygının daha sizin karşınıza gelmeden o çocuklara işlenmiş olması gerektiğine inanıyorum ha böyle mi değil uzaktan sadece yürürken karşılaştığım edinimler bunlar ve geleceğe dair çok umutsuzum Allah sizlere kolaylıklar versin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de düşünüyorum hakkaniyet adı altında avazı çıktığı kadar bağırmak ve kelimeler yerine hemen başka seçeneklere yönelmek bana hayret verici geliyor ... Nazik bir tavır görüldüğünde ise hemen ezmeliyiz tavrı gelecek adına beni de umutsuz bırakıyor ...

      Sil
  13. Tüm çocuk ve gençlere iyi tatiller :)

    YanıtlaSil
  14. Life is beautiful if we see it as beautiful. It all depends on our own mindset. Nice sharing 🧡

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. What a nice comment 😊 thanks for your comment 😊

      Sil
    2. I agree with it. It depends on our perspective

      Sil
    3. Thanks for your visiting my blog 😊

      Sil
  15. Sehr schöner Post! Manchmal nützt es, den Blickwinkel zu ändern, damit das Leben sich von seiner schönen Seite zeigt.
    Lg

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayat penceresi bazen yağmurdan, kardan hatta güneş den yıpranmalar gösterebilir bazen yazmak iyi geliyor böyle zamanlarda 😊

      Sil
  16. I agree. Unfortunately we are forgetting to respect each other. The words mutual respect is now obsolete.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kibar, düşünceli insanlarla karşılaşmak ümidi ile 😊 teşekkür ederim yorumunuz için 😊

      Sil
  17. Thank you for your post :)

    YanıtlaSil
  18. Hi, Camdandusler!,
    You are right. Life is full of exams.
    xxx

    YanıtlaSil
  19. Interesting post.
    Respect is very important.
    Kisses!

    galerafashion.com

    YanıtlaSil
  20. nice thought...
    beautiful flower on top of your post

    YanıtlaSil
  21. Çok güzel anlatmışsın, duyguyu hissettirmek önemli

    YanıtlaSil
  22. Hello ✿!
    What a beautiful post you have written.
    A great reflection.
    A huge kiss ❄

    YanıtlaSil
  23. Bardzo ciekawy blog. Pozdrawiam gorąco from Poland :)

    YanıtlaSil
  24. Sistem mi değişiyor yoksa hayat koşulları mı bilemiyorum ama eskiden insanlar sınıfta kalma korkusu yaşardı, şimdi sınıfta kalma çok az rastlanan bir olay.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şimdi sınıfta kalma yok canım ortaokulda bende çok şaşırdım eskiden teşekkür takdir ne kadar calisirdik ama not yukseltimi için veli değil biz gider proje verin yapalım derdik...

      Sil
  25. Hi ^^
    Im from the blog "La Caracola Lectora".
    Now, I follow u :)
    Thanks to follow me :)

    YanıtlaSil
  26. We are still students, even we don't study at school anymore :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 😊 aslında ben de hem öğretmen hem de öğrenciyim bitmeyen bir master var 😊

      Sil
  27. çok çok güzel yazmışsın yaaa duygulandım amaa. bir de ilk paragrafına bayıldım hatta ilk cümleni defalarca okudum. bak sanki nefis bir romanın ilk cümlesi gibi yaa valla :)

    YanıtlaSil
  28. Uma belíssima publicação!...
    Infelizmente o respeito é um valor que parece cada vez fazer menos parte do quotidiano de cada pessoa!...
    Hoje em dia, neste mundo tão superficial, creio que haverá muita gente sem noção do bem e do mal, disposta a qualquer coisa, para conseguir atingir os seus objectivos, seja eles quais forem...
    A imagem... é belíssima! Adore ver!
    Beijinhos!
    Ana

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. rosas da hera😊nas terras altas, todo jardim estava sorrindo...

      Sil